کد مطلب:39779
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:21
مقام عصمت براي پيامبران و امامان اكتسابي است يا اعطائي؟
بينش كامل و عميقي كه نسبت به مصالح و مفاسد زشتي و زيبائي كارها به پيامبران و امامان داده شده موهبتي است كه از جانب خداوند به آنها كه در اثر همين موهبت هيچگاه آلوده ي به گناه نشده اند.
البته به طوري كه از دليل هاي عقلي و نقي به دست مي آيد خداوند هر موهبتي را كه به هر انساني عنايت كرده بر اساس قابليت و شايستگي او - بوده است و در مورد پيامبران وامامان نير همين طور است يعني نيروي عصمتي كه به آنان داده نشود باز هم با ديگران فرق خواهند داشت - يعني فداكاري و استقامت و انجام وظيفه و به طور كلي شايستگي آنان از - ديگران بيشتر خواهد بود.
اين جمله در دعاي ندبه گوياي همين حقيقت است:
«و شرطت عليهم الزهد في درجات هذه الدنيا الدنّيه.......و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قربتهم; بر آنان زهد در دنيا را شرط كردي و آنان اين شرط را پذيرفتند و دانستي كه به اين پيامبران وفادار خواهند بود آنگاه آنان را پذيرفتي و مقرب درگاه خويش ساختي».
بنابراين الطاف خاصّ خداوند درباره ي پيامبران و امامان راستين بدان جهت بوده كه مي دانسته آنا در راه بندگي از هيچ كوششي فروگذار نمي كنند و خود لياقت اين مقام را دارا هستند.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ18ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.